Tıp Hukukunda Eser Sözleşmesi benim ilk kitabım.
Yüksek lisans tezime son çıkan kaynaklardan da eklemeler yaparak kitap haline getirdim. 2020'nin ilk güzelliği olarak ocak ayından itibaren kitapçılarda okurlarıyla buluşmaya başladı.
Bir hukuk kitabı yazmak takdir edersiniz ki hiç kolay değil, özellikle beğendirmeniz gereken bir danışmanınız ve tez jürisi üyeleri varsa daha da zorlaşıyor durum.
Meslektaşlar ile hekimler tarafından okunacak bir kaynak kitap olması da gösterilen özeni arttırıyor, zira okuyucu roman gibi okuyup geçecek, hataları göz ardı edecek nitelikte değil. Hele hele kurtlar sofrası akademik camiada çiğ çiğ yerler, yerden yere vururlar insanı.
Bu nedenlerle temmuz 2019'da kabul edilen tezimi yayınevine kitap olarak teslim etmem kolay olmadı. Şunu da ekleyeyim, bunu da ekleyeyim derken hiç bitmeyen bir serüvene dönüşebiliyor kitap macerası. Ancak elbette yazarın bir yerde dur demesi gerekiyor kendine ki kitap ortaya çıksın.
Kitabı yayınevine teslim ettikten sonra editörlerin ve grafik tasarımcıların işi başlıyor.
Size gönderilen seçenekler arasından kitabın kapağını seçmek ayrı, kitabın yayınlanmasını beklemek ayrı heyecan.
En keyiflisi ise kitapçıya gidip yazmış olduğunuz kitabı, başka bir deyişle bebeğinizi elinize aldığınız o ilk an.
Sonra bir arkadaşınızın; "kitabını aldım, imzalar mısın" dediği an var ki paha biçilemez.
Dün de hukuk fakültesinden bir sınıf arkadaşım tezimi yazarken kendi yazdığı kitabı bana yolladığı için kitabım yayınlanınca ben de ona göndermek istedim.
Bunun üzerine arkadaşım;"Dur yeni kitabımı da göndereyim sana" dedi.
Tabağı boş göndermek olmaz, mecburen bir kitap daha yazacağım ben de.
Aklıma gelmişken, kitabım çıktı aldınız mı
